Peynirli Poğaça

                                                           
            
                   
                      Bir varmış bir yokmuş,evvel zaman içinde kalbur zaman içinde dağların,koca koca şelalerin ardında bir köy varmış.


                      Masallar çocukluğumuzu süsleyen büyüklerin bize verdiği en iyi öğütlerdir.Uyumadan önce annelerimizin bize anlattıkları efsanelerle dolu bu eserleri hala okurum.Her okuduğumda eskiye çocukluğuma masumiyetime gidiyorum.Annemin bana verdiği öğütleri gözlerimin önüne bir film şeridi gibi geliyor.Bugün baktığımda klasikmiş gibi geliyor,lakin öyle değil.Bakın size bir olayımı anlatacağım.
             
                    6 veya 7. sınıftayım tam hatırlamıyorum.Okula gitmeden harçlık alıyorum.Bir de sabah gidiyoruz,annem kahvaltı hazırlıyor ama bir iki lokma yiyoruz.O gün de annem poğaça yapmıştı.Bana da paket hazırlamış yanına da mis gibi ayranı da var.Ben tabii ergenliğe yeni giriş zamanlarımız.Ben istemedim.Ben okulumuzun karşısında İrfan amca var,enfes bir tostu var ben ve arkadaşlarım her sabah mutlaka ondan tost yeriz.Kantinin tostları o kadar iyi değil.Neyse o gün servis geç geldi,tabii bende tost yiyemedim.Kantinin tostunu yemiyorum.Peynirli poğaçaya gözüm takıldı,bir de ayran aldım.İlk teneffüs kantin çok kalabalık alıp hemen dışarı çıktım.Yemeğe başladığımda ise peynirin küflü olduğunu fark ettim ayran da bozuk çıktı.Bir an annemin poğaçası ve ayranı aklıma geldi.O gün yemek yemeden geçirdim.Hemen gidip de anneme anlatmadım.Anlatırsam harçlığım kesilecek.O yazında anlattım annem bayağı gülmüştü.Bir daha öğüt verdi.Anne sözü dinlemezsen öyle olur.
       
                   Hakikattir ne söylerse çıkıyor.Bazen kardeşime bir şey söylüyor,başına o olay geliyor ve anneme gelip söylediği zaman 'anne
 yine haklı çıktın'diyor.Masalın sonunu biliyor.Anlattığı masallar aklıma gelince gülümsüyorum.Kendi kendime diyorum o zaten her masalın sonunu biliyor niye inatlaşıyorsun söz dinle azıcık.Ben yine kardeşime nazaran biraz daha uysalım.Lakin onun için aynı şeyleri söyleyemeyeceğim.Bir olay anlatıp yazıma son vereceğim.
         
                Ben bu sene üniversiteye gittim.Üniversitede birçok öğrenci topluluğu ve dernekler var.Ben AISECH derneğine üye oldum.Uluslarası gençlik örgütü bu derneğin amacı liderlik ve sorumluluk bilinci kazandırmak.Bu amaçla bir çok ülkeye öğrenci gönderiyor.Ben de bu derneğe üye oldum.Bir projeye katıldım ve bu proje Fas`ta ama mülakata girmem lazım.Mülakatı kazandım tabii ben baya sevinçliyim,annemi aradım.Anlattım o da sevindi,koşulları söyledim.'İyi güzel ama benim içim ısınmadı,hem önünde koca 5 yıl var,gelecek sene gitsen olmaz mı? Olmaz dedim ilk başta sonra olur dedim.Benim gideceğim vakit de Covid-19 virüsü dünyaya hızla yayıldığı vakitti.Yine haklı çıktı.
       
               Bir masal hikayesi gibi başlar ömür dostlar.Bir varmış bir yokmuş gibi.Bu masal biraz daha farklı olur sonunu bilmeyiz.Ne kadar uzun olacağını ama bildiğim en iyi şey nedir bilir misiniz?Bizi bir masal eden cenneti ayakları altına alan Valide Sultanların sözlerini dinlemek.