En Büyük Komutan

                                                                             Hırsın gibi sonsuz yaşarsan sende
                                                                                 Ben ölümle sırdaş olur beklerim
                                                                                    Hırsıma toprağı rakip etsende
                                                                                Mezarında bir taş olur beklerim
                                                                (Necip Fazıl Kısakürek)

                                     
         

                Evvel zaman içinde kalbur zaman içinde.Ülkenin birinde bir komutan varmış.Bu komutan hiç savaş kaybetmiyormuş.

     
               Bir gün ülkenin kralı bu komutanı çağırmış.Komutan apar topar kralın sarayına gelmiş.Yeni bir sefere çıkacağız.Bu seferde kazandığımız  topraklardan bir kısmını sana vereceğim.Komutan ilk başta şaka olduğunu zannetmiş lakin kralın şaka yapar gibi bir durumu yokmuş.Teşekkür ederim kralım.   
         
              Komutan orduyu sefer için  hazırlamış.Bu kez ordu biraz daha ihtişamlı ve her zamankinden daha fazla asker ile sefere hazırlanmış komut bekliyorlar.

           Kral ordugaha gelmiş.Sefer için hareket emri vermiş lakin komutanda ve orduda farklı bir hava varmış.Kral biraz kuşkulanmış,ama komutana çok güveniyormuş.

          Savaş alanına gelen ordu komutanın emrini bekliyormuş.Kral ve komutan savaş stratejileri hakkında konuşurken,komutanın hal ve hareketleri garibine gitmiş.Komutan nedense o gün biraz daha sabırsız ve farklı bir duygu içine girmiş.Kral emri vermiş komutanda orduyla birlikte saldırıya geçmiş.

         Savaş esnasında fazla aceleci davranan komutan,çok sayıda askerini kaybetmiş.Çekilmesi gereken yerde çekilmeyip daha fazla üsteleyen komutan sürekli asker kaybediyormuş.Bunu fark eden Kral çekilme emrini vermiş.

        Kral,komutana baya sinirlenmiş.Haklı da kızmasında.Tekrardan yeni stratejiler düşünen komutanın gözlerine bir perde inmiş.Kral bunu fark edince onu sahaya indirmemiş,diğer komutanları ordunun başına geçmiş.Komutan yerinde oturamıyormuş.

         Savaş alanın da hala asker kaybettiğini fark eden Komutan bir hışımla atına binip savaş alanına dört nala sürmüş.Sürmüşte lakin atılan bir ok ile oracıkta ölmüş.Ve savaşı kaybetmişler.

          Hayatında savaş kaybetmeyen bir komutan,neden bu savaşı kaybetti? O ordu ne zaman her zamankinden daha fazla askere sahipti?Çekilmesi gereken yerde neden çekilmedi?

         Hayat bize hediye sunar veya hakkımızı alırız.Bazen de bir şeyi çok isteriz,onun için uyku dahi uyuyamayız.Bir şey isterken isteme seviyesini kaçırdığımız oluyor.O zaman o işi bırakın,hatta derhal o mekanı terk edin.Hırs kadar güzel hiç bir şey yoktur.Hırs kadar kötü de bir şey yoktur.

       Sınırı kaçırdığımız zaman çok kırıcı oluyoruz.Bazen dostumuzdan,ailemizden ve hatta canından bile vazgeçilir.Bu duyguda aşırı yükleme olursa sonu hiç iyi olmaz.
 
        Unutma ki senin konumun da olmak isteyen bir çok kişi vardır.Sen şimdi kesin dersin  benim yerim de mi? Yok canım.Evet senin yerinde güzel insan.Bu hayatta yaşama sebeplerin vardır,onları bir anlık duygu yoğunluğu için kaybetme.